મારો ‘લાલો’ એવો છે..
મારો લાલો એવો છે, એ સૌનો વ્હાલો છે,
મારો લાલો એવો છે, મને બહુ બહુ વ્હાલો છે
એના ગાલોમાં ખંજન, એની આંખોમાં અંજન.
એની આંખોમાં મસ્તી, એના હાસ્યમાં છે તોફાન.
એનું નામ જ કૃષ્ણ છે, એ કર્તા હર્તા છે,
રંગે એ શામળીયો, તો પણ એ રૂપાળો છે,
મારો લાલો એવો છે, મને બહુ બહુ વ્હાલો છે.
માટી એ ખાતો ’તો, બળદાઉએ પકડ્યો ’તો.
પકડાઇ ન જાનારો, પકડાઇ ગયો ત્યારે,
માતાને કહી દીધું, માટી નથી ખાધી મેં,
કાંડુ એનું પકડી’ મુખ માતાએ દીઠું,
ચાલાક ચતુર એવો, બ્રહ્માંડ બતાવ્યું ’તું,
મારો લાલો એવો છે, મને બહુ બહુ વ્હાલો છે.
મામાને માર્યા ’તા, માસીને પણ મારી.
નાગ કાળીને તાર્યો, દૈત્યોને સંહાર્યા ’તા.
ગોપી સુધાના સ્નેહે, ઉપનંદનું રુપ લીધું,
મારા લાલાને પૂજી, ગોપીએ હોળી પૂજી,
મારો લાલો એવો છે, મને બહુ બહુ વ્હાલો છે.
જે કોઇ મને ભજશે, તેને હું શોધી લઇશ.
વચને એ બંધાયો, મારો લાલો બેલી છે.
ક્યારે કેવા સ્વરુપે મળશે, એ એની માયા છે,
પણ જરુર જરુર મળશે, મારો લાલો એવો છે,
મારો લાલો એવો છે, મને બહુ બહુ વ્હાલો છે.
એ જગન્નીયંતા છે, હરી ભક્તોનો એ દાસ.
આંધી પવનમાં એ, જ્વાળાઓમાં પણ એ.
કણ કણમાં એનો વાસ, સૌના હૃદયમાં એ,
ગોપી મંડળના ભજને, ‘મીના’ ના હૃદયમાં એ,
મારો લાલો એવો છે, મને બહુ બહુ વ્હાલો છે.
મારો લાલો એવો છે, મને બહુ બહુ વ્હાલો છે.
મારો લાલો એવો છે, એ સૌનો વ્હાલો છે.
–– પી. યુ. ઠક્કર
મારા લાલાને કોઇએ, ના કપટી કહેશો.
(રાગઃગંગામૈયામેં જબતક યે પાની રહે..)
લાલો, હે મારો લાલો, લાલો, હે મારો લાલોઓ…
મારો લાલો, મારો લાલો, મારો લાલો, મારો લાલો.
ઓ… મારા લાલાને કોઇએ, ના કપટી કહેશો
એને કદીયે તો સુખનો, ના વારો આવ્યો…
-ના વારો આવ્યો,લાલો,
હે મારો લાલો, લાલો, હે મારો લાલો.
એણે જન્મ લીધો દેવકી કુખે,
જન્મતાની સાથે, એને જેલ મળી,
રાજાઓનો મહારાજ, એ તો વિશ્વ સરતાજ,
તો યે ગાયોનો એ તો ગોવાળો બન્યો…
– ગોવાળો બન્યોઓ…
મારા લાલાને કોઇયે ના કપટી કહેશો…
ગોપ ગોપીની સાથે એ ભમતો રહ્યો,
સીધો સાદો બની, સૌના દિલમાં વસયો,
જ્ઞાનીઓનો જ્ઞાની, યોગીઓનો યોગી,
એણે ગીતામાં જીવનનું જ્ઞાન આપ્યું…
– ઓ જ્ઞાન આપ્યુંલાલો, હે મારો લાલો,
લાલો, હે મારો લાલો.ઓ… મારા લાલાને કોઇયે ના કપટી કહેશો…
પાંડવોએ તો શાંતિની ખેવના કરી,
કૌરવોએ નર્યા દાવપેચ રચયા,
કોઇ યુધ્ધ ના કરે, જગમાં શાંતિ રહે,
મારો લાલો સદા તેથી મથતો રહ્યો…
– હો મથતો રહ્યો.લાલો, હે મારો લાલો,
લાલો, હે મારો લાલો
ઓ… મારા લાલાને કોઇયે ના કપટી કહેશો…
ગોપી મંડળનો પ્યારો છે લાલો,
મીના પ્રવીણનો નંદ દુલારો,
નોંધારાનો આધાર, દુઃખીઓનો બેલી,
પુનીત પ્રેમની ગંગા વહાવી દીધી…
– વહાવી દીધી. લાલો, હે મારો લાલો,
લાલો, હે મારો લાલો,
ઓ… મારા લાલાને કોઇયે ના કપટી કહેશો…
-પી. યુ. ઠક્કર
લેખક, કવિ, ભજનિક, તબલચી, ગુજરાતીના ચાહક, પ્રેરક, આવા તો કંઈક વિશેષણો આપને લાગુ પડે છે.
પરમ કૃપાળુ પરમાત્મા સ્વરૂપ તમારા ‘લાલા’ ને પ્રાર્થના કે આપની પ્રવૃત્તિ દિનપ્રતિદિન ઝળહળતી રહે તથા મારા જેવા જીજ્ઞાસુઓને પ્રસાદી પીરસતા રહો.
નવું વર્ષ સુખ-શાંતિભર્યું આહલાદ્ક પસાર થાય એ અભિલાષા સહિત આશિષ.
-કાંતિલાલ પરમાર
હીચીન, યુ.કે.
ખુબજ સરસ છે.
ખુબ જ સરસ, ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ નુ આ ટુંકુ ભજન તેમના વિશે ઘણુ બધુ કહી જાય છે. ખરેખર અતિ સુંદર રચના.
[…] આખું ભજન વાંચવા અહીં ‘ક્લિક’ કરો. […]
મિત્રો મળ્યા – લાલાને વ્હાલાં | ગદ્યસુર @ http://gadyasoor.wordpress.com/2011/04/18/lala_vhala/
ઉપર ગુજરાતી બ્લોગ જગતના ખુબ જાણીતા બ્લોગર માન. શ્રી સુરેશભાઇ જાની, એ અમદાવાદની તેમની મુલાકાત વખતે મળેલા નેટ મિત્રોની કેટલીક વાતો રજુ કરી છે. અમદાવાદ ખાતેની તેમની મુલાકાત વખતે અમારે દંપતિને પણ તેમને મળવાનું બન્યું. ગુજરાતી બ્લોગ જગતની આ મહાન હસ્તીની મુલાકાતો સત્સંગ થકી વધી. અમને દંપતિને એક સ્નેહાળ છત્રછાયા મળી હોય તેમ લાગ્યું. મુલાકાત પછી ભજન યોજાયું. ભજન પછી ભોજન પણ ખરુ. ભજનમાં(અને ભોજનમાં પણ)બધાને મઝા પડી. તેમાં છેવટે તો, દરેકના હૃદયમાં વ્યાપ્ત ઇશ્વરીય સ્નેહ જ સુગંધનો પમરાટ પ્રસરાવે. સબસે ઉંચી પ્રેમ સાગઇ..સુરેશભાઇના બ્લોગો પૈકી એક છે તે ગદ્યસૂર. ભજન વિષે સુરેશભાઇ નોંધે છે. @ http://gadyasoor.wordpress.com/2011/04/18/lala_vhala/#comment-6732